เฟอร์ (อังกฤษ: Firs, Abies) เป็นสกุลไม้ยืนต้นไม่ผลัดใบปี 48-56 ชนิดในวงศ์สนเขา พบได้ทั่วไปในอเมริกาเหนือและกลาง ยุโรป เอเชีย และแอฟริกาเหนือ ซึ่งพบได้ในภูเขาเกือบทุกช่วง เฟอร์มีความเกี่ยวข้องกับสกุล Cedrus (ซีดาร์) มากที่สุด ต้นเฟอร์ดักลาสไม่ใช่เฟอร์ที่แท้จริงเนื่องจากเป็นอยู่ในสกุล Pseudotsugaชื่อของสกุลมาจากภาษาละตินที่แปลว่า "ขึ้น" ซึ่งพูดถึงความสูงของมัน[2] ชื่อภาษาอังกฤษทั่วไปมีต้นกำเนิดมาจากภาษานอร์สโบราณ fyri หรือภาษาเดนมาร์กโบราณ fyr[3]เฟอร์เป็นต้นไม้ขนาดใหญ่ มีความสูงถึง 10–80 เมตร (33–262 ฟุต) โดยมีเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 0.5–4 เมตร (1 ฟุต 8 นิ้ว–13 ฟุต 1 นิ้ว) เมื่อโตเต็มที่ สามารถแยกความแตกต่างระหว่างต้นเฟอร์กับสมาชิกในตระกูลสนอื่น ๆ ได้ด้วยการดูที่ใบรูปร่างเข็มซึ่งติดอยู่กับกิ่งอย่างโดดเดี่ยวโดยมีฐานคล้ายกับยางดูด และดูที่โคน (ลูกสน) ซึ่งตั้งตรงบนก้านและสลายไปเมื่อเติบโตเต็มวัยเหมือนกับต้นซีดาร์ (Cedrus)การระบุสปีชีส์ต่าง ๆ ขึ้นอยู่กับขนาดและการจัดเรียงของใบ ขนาดและรูปร่างของโคน และใบประดับของลูกสนจะยาวและแตกออก หรือสั้นและซ่อนอยู่ภายในโคนหรือไม่